علل حمله قلبی خاموش همان موارد سکته قلبی معمولی است. به ویژه، دیابتی ها به دلیل وجود نوروپاتی، غالباً تحت تأثیر سکته ی قلبی قرار می گیرند.
سطح بالای قند خون کنترل نشده، به مرور زمان باعث می شود رگ های خونی و اعصاب آسیب ببینند و این امر باعث می شود بسیاری از افراد دیابتی علائم (مانند درد) را حس نکنند. این حالت به نوروپاتی دیابتی معروف است.
علت اصلی آن کلسیفیکاسیون عروق (تصلب شرایین) است. هنگامی که تصلب شرایین وجود دارد، خون کمتری می تواند در سراسر بدن از طریق رگ های خونی جریان یابد. تحت فشار شدید جسمی یا عاطفی، اکسیژن و مواد مغذی کافی به اندام ها از جمله قلب نمی رسد. این امر می تواند به حمله قلبی (بدون یا با علامت) منجر شود، که در آن عضله قلبی می میرد.
استرس جسمی و عاطفی را می توان با فعالیت های شخصی، حرفه ای و خانوادگی و همچنین سیگار کشیدن، عدم تحرک جسمی یا چاقی برانگیخت.
حمله قلبی خاموش اغلب منجر به کاهش عملکرد پمپاژ قلب می شود. این امر باعث بالا رفتن ضربان قلب و اختلال در ریتم قلب می شود و می تواند فعالیت های روزمره فرد مبتلا را محدود کند. آُسیب عضله قلب ناشی از انفارکتوس دائمی می باشد و خطر ابتلا به حمله قلبی دیگر را نیز افزایش می دهد.